 Wysłany: Czw 14:10, 19 Lip 2007 Temat postu: |
|
| Popieram Wataraia. Jeśli nie będą wtrącać się do naszego sposobu życia, mnie nie przeszkadzają. | |
| Wysłany: Pon 20:17, 23 Kwi 2007 Temat postu: |
|
| Ja też nie. Mnie nic nie przeszkadzają. Żyją własnym rytmem, ale innym rasom nie wciskają na siłę swojego sposobu życia, więc nic do nich nie mam. | |
| Wysłany: Śro 17:08, 18 Kwi 2007 Temat postu: |
|
| Ja tam nie mam nic do nich. | |
| Wysłany: Nie 19:04, 15 Kwi 2007 Temat postu: |
|
| No racja... W gruncie rzeczy, to ja na przykład jestem elfem, ale do krasnoludów nic nie mam. Chociaż ja mieszkam u ludzi, więc pewnie ma to jakiś wpływ na to że jedną rasę lubię, a innej nie... | |
| Wysłany: Pon 9:27, 02 Kwi 2007 Temat postu: |
|
| We Władcy Pierścieni krasnolud pokłóciły się z elfami o Morię. Bo elfy myślały, że krasnoludy wypuściły Barloga, a krasnoludy wypierały się.
A w dziedzictwie to chyba przez te wierzenia. Krasnoludy wierzyły w bogów, a elfy nie. |
|
| Wysłany: Wto 19:29, 20 Lut 2007 Temat postu: |
|
| No pewnie tak. | |
| Wysłany: Wto 19:22, 20 Lut 2007 Temat postu: |
|
| Trzeba się ich zapytać.. Ale myślę, że wynika to również z dwóch odmiennych środowisk w których żyją elfy i krasnoludy.. u elfów las i piękno, natura a u krasnoludów kamienie, podziemia i skarby.. | |
| Wysłany: Wto 19:19, 20 Lut 2007 Temat postu: |
|
| Taaa.Ale dlaczego elfy nie lubią krasnoludów? | |
| Wysłany: Wto 19:19, 20 Lut 2007 Temat postu: |
|
heh prawie jak rasizm  |
|
| Wysłany: Wto 18:55, 20 Lut 2007 Temat postu: |
|
A elfy nie lubią zbytnio krasnoludów...  Fajnie co? Krasnoludy nienawidzą smoków a Elfy nie lubią krasnoludów. Zawiść międzyrasowa... 
___________________________   Chii... |
|
| Wysłany: Wto 18:19, 20 Lut 2007 Temat postu: |
|
| Krasnoludy nienawidzą smoków.To też niezadobrze. | |
| Wysłany: Pon 22:27, 19 Lut 2007 Temat postu: |
|
| Święta prawda Aaaaaniu. Było tam coś o tym zaklęciu. A co do krasnoludów to ja jeszcze lubię Orika.
________________________ Chii... |
|
| Wysłany: Pon 21:11, 19 Lut 2007 Temat postu: |
|
Tak ale przede wszystkim nie wiąże ich magia.. Bo nie pamiętam dokładnia jak to było, ale w każdym razie coś takiego, że smoki, elfy, ludzi połączyło zaklęcie (a nie było w nim krasnoludów!) dzięki któremu smok mógł wykluć się dla człowieka bądź elfa.. I to dlatego w "Dziedzictwie" nie pojawił się nigdy krasnolud-Jeździec 
Pozdrawiam ps. a tak osobiście nie lubię krasnoludów oprócz Gimliego |
|
| Wysłany: Pon 19:38, 19 Lut 2007 Temat postu: |
|
| No i Krasnoludy nigdy nie zostają smoczymi jeźdźcami. No bo widział ktoś kiedyś krasnoluda na smoku?? No poza Orikiem w Najstarszym....
_________________ Chii... |
|
| Wysłany: Nie 12:28, 04 Lut 2007 Temat postu: |
|
| Krasnolud, krzat (ang. dwarf) - gatunek istot pojawiający się często w mitologiach (np. nordyckiej) oraz w literaturze, filmach i grach fantasy.
W fantasy krasnoludy są zazwyczaj przedstawiane jako niższe od człowieka, silne, krępe i dobrze umięśnione humanoidy, pierwotnie żyjące w kopalniach (zazwyczaj złota). W boju najchętniej używają toporów i zawsze noszą długie brody, najczęściej splecione w fantazyjne warkocze. Krasnoludy spotykane w literaturze są zazwyczaj płci męskiej - o kobietach-krasnoludkach rzadko się wspomina. W większości książek fantasy krasnoludy są rasą bardzo tajemniczą. Bronią swoich sekretów, czasem utajniając nawet swoją mowę tak, by była niezrozumiała dla innych. Są też bardzo honorowe. Równie często kojarzone są jednak ze stereotypem barbarzyńskiego wojownika, który nie stroni od alkoholu i innych używek. Są również wspaniałymi kowalami i rzemieślnikami. Zależnie od świata i autora krasnoludy przedstawiane są w nieco odmienny sposób. U J.R.R. Tolkiena są one jedną z ras zamieszkujących Śródziemie. W przeciwieństwie do innych ras, którym życie dał Eru, krasnoludy zostały stworzene przez jednego z Valarów - Aulego. Powstały ze skał i minerałów z wnętrza Ziemi i posiadają ich charakterystyczne cechy - są twarde i silne. Krasnoludzkie kobiety są nieliczne (z imienia wymieniona była tylko jedna z nich - Dís) i z punktu widzenia innych ras nie różnią się wyglądem zewnętrznym od mężczyzn. W Świecie Dysku Terry'ego Pratchetta obie płcie również są nieodróżniane i często mylone, a kobiety prowadzą identyczny tryb życia jak mężczyźni. W świecie Warhammera krasnoludy zamieszkują głównie górskie twierdze, z których część upadła pod naporem Chaosu, Orków czy Skavenów. Są bardzo twardymi wojownikami, zawsze dotrzymującymi słowa, a honor jest dla nich bardzo ważny (tak samo jak złoto). W grze fabularnej D&D schemat rasy nie odbiega zbytnio od schematu przedstawionego w utworach J. R. R. Tolkiena. Maria Skibniewska, pierwsza tłumaczka książek Tolkiena, jako pierwsza użyła zgrubienia krasnolud, jako że, jej zdaniem, słowo to bardziej pasowało do poważnych i wojowniczych, choć niższych od ludzi Tolkienowskich dwarves, niż krasnoludek, wyraz kojarzący się z maleńkimi, słabymi i zabawnymi istotkami. Do czasów przekładu Skibniewskiej jako określenia krasnoluda (np. w librettach oper Richarda Wagnera) najczęsciej używano słowa "karzeł". Inny tłumacz dzieł Tolkiena, Jerzy Łoziński, użył na określenie tej wojowniczej rasy słowa krzat, argumentując, iż by nazwać dwarves krasnoludami, musieliby oni nosić czerwone (ros. krasny) czapeczki, (tolkienowskim "dwarfom" bliżej było do hełmu niżeli czerwonej czapeczki) którym swoją nazwę zawdzięczają krasnoludki, nazwał je jednak krzatami, nie skrzatami, ponieważ te kojarzą się podobnie jak krasnoludki. Krasnoludek, krasnal, skrzat to przyjazna ludziom istota pojawiająca się często w literaturze polskiej i zagranicznej, szczególnie w baśniach. Krasnoludki wyglądem przypominają małych ludzi. Przeważnie są przedstawiane w szpiczastych czerwonych czapeczkach, od koloru których pochodzi ich polska nazwa. Występują zarówno w baśniowej tradycji polskiej, jak i innych narodów europejskich. Zgrubieniem nazwy krasnoludek, po raz pierwszy użytym w tłumaczeniu Władcy Pierścieni J. R. R. Tolkiena autorstwa Marii Skibniewskiej, jest słowo krasnolud, którego w literaturze fantasy używa się dla rasy istot niższych od człowieka (jednak nie tak małych, jak zwykle przedstawiane są krasnoludki), walecznych i honorowych, ceniących złoto i kamienie szlachetne. Krasnoludek Pomarańczowej Alternatywy namalowany na murze warszawskiej kamienicy Krasnoludki funkcjonują nie tylko w baśniach. W różnych krajach, znalazły także swą drogę do polityki. W Holandii pojawiły się one w końcu lat sześćdziesiątych XX wieku w ramach ruchu anarchistycznego Provos, z którego wyłoniła się Partia Krasnoludków. W Polsce, w drugiej połowie lat osiemdziesiątych sławę zdobyły graffiti krasnoludków Pomarańczowej Alternatywy, której stały się emblematem. Graffiti te były malowane na plamach, powstałych w wyniku zamalowywania przez milicję wolnościowych i antyrządowych haseł. Malowane były w kilkunastu miastach Polski, ich liczba przekroczyła tysiąc. Jesienią 2006 twórca Pomarańczowej Alternatywy Waldemar Fydrych utworzył Komitet Wyborczy Wyborców Gamonie i Krasnoludki, z którego startował (bez powodzenia, ale z wynikiem lepszym niż np. kandydat LPR) w wyborach samorządowych 2006 na prezydenta Warszawy. Jego komitet wyborczy wystawił także kandydatów do Rady m. st. Warszawy, ale nie udało mu się wprowadzić do Rady żadnego z nich. Krasnale ogrodowe to gipsowe lub plastikowe figurki wysokości kilkudziesięciu centymetrów, niekiedy przekraczające metr, pomalowane jaskrawymi kolorowymi farbami, przedstawiające bajkowe krasnoludki i ustawiane przez niektórych właścicieli posesji w ogrodach w celu ich upiększenia. Moda na tego rodzaju ozdoby szczególnie popularna jest w Niemczech. W w latach dziewięćdziesiątych rzemieślnicze wytwórnie ogrodowych krasnali powstały bardzo licznie w polskich miejscowościach wzdłuż granicy z Niemcami. Szczególnie wiele powstało ich m.in. w Nowej Soli. Krasnoludowie ze Śródziemia to rasa inteligentnych stworzeń występujących na kartach powieści Tolkiena opisujących fikcyjną krainę zwaną Śródziemiem. Początki: Aule, jeden z Valarów, w smutku i tęsknocie za pojawieniem się pierwszych Dzieci Iluvatara, pragnący innego rozumnego towarzystwa niż inni Valarowie stworzył w tajemnicy krasnoludów w ciemnościach (w czasie trwania Lat Drzew) Śródziemia. Bardzo pragnął również przekazać swoją wiedzę (dotyczącą rzemiosła i obróbki materiałów martwych) i umiejętności. Nie wiedząc jak wyglądać będą Dzieci Iluvatara, nadał im cechy niezbędne do przetrwania w złym świecie Melkora. Były to przede wszystkim siła, wytrwałość, nieustępliwość, a także umiłowanie do rzemiosła i bogactw o charakterze materialnym. Jednak Iluvatar wiedział co Aule zrobił i zapytał się go: "Dlaczegoś to uczynił? Dlaczego się porywasz na coś, co - jak dobrze wiesz - przekracza twoją moc i władzę? Dostałeś ode mnie w darze tylko twój własny byt, nic więcej, toteż istoty, które są dziełem twoich rąk i twoich myśli, mogą żyć jedynie twoim bytem, poruszać się na rozkaz twojej woli albo stać w miejscu, gdy im rozkażesz. Czy tego chciałeś"? (Silmarillion). Aule zaprzeczył jednak, mówiąc jednocześnie o jego potrzebie towarzystwa, nauczania, i o próbie naśladownictwa Iluvatara. Schwycił jednak swój młot, pragnąc, jak myślał, wedle woli Iluvatara zniszczyć przerażone, błagające o łaskę krasnoludy, lecz robiąc to płakał. Iluvatar jednak, przejednany jego skruchą i tęsknotą, rzekł, że już je pobłogosławił dając im własną wolę. Nie udoskonalił ich jednak, w żaden sposób. Aule jednak mógł cieszyć się nimi dopiero, gdy Pierworodni zbudzą się. Ułożył zatem Siedmiu Ojców Krasnoludzkiego Plemienia do snu, pod ziemią, aby wyczekiwały godziny ich obudzenia. Informacje ogólne: Krasnoludowie, stworzeni przez Aulego odziedziczyli po nim wiele cech charakteru, a także zostali wyposażeni przez niego w cechy umożliwiające przetrwanie w świecie Melkora. Byli silni, wytrzymali, wytrwali, umiłowali jaskinie, podziemia, w których przyszli na świat, oraz w których wydobywali surowce niezbędne do ich również umiłowanego rzemiosła. Lepiej niż wszystkie inne obdarzone mową stworzenia znoszą trudy, głód i cielesne rany. Żyją też długo, o wiele dłużej niż ludzie, lecz nie są nieśmiertelni. Elfy niegdyś sądziły, że krasnoludowie po śmierci wracają do ziemi i kamieni, z których powstali, lecz oni sami myślą inaczej. Wierzą, że Aule, ich twórca, którego nazywają Mahalem, opiekuje się nimi i umarłych zabiera do Mandosu, gdzie są przygotowane dla nich osobne siedziby; wedle rozpowszechnionej wśród krasnoludów legendy Aule objawił ich praojcom, że Iluvatar ich uświęci i przyjmie pomiędzy swoje Dzieci, gdy się dopełnią Dni. Ich zadaniem będzie wtedy służenie Aulemu i pomaganie mu w odbudowie Ardy po Ostatniej Bitwie. Wierzą też, że Siedmiu Ojców powraca do życia, każdy w swoim plemieniu i z tym samym co na początku imieniem: najsławniejszy z nich był w późniejszych wiekach Durin, ojciec plemienia najbardziej zaprzyjaźnionego z elfami i osiadłego w Khazad-dumie. Krasnoludowie byli niscy, krępi, bujnie owłosieni, nie było widocznych różnic między oboma płciami. Posługiwali się: Khuzdulem, Iglishmekiem i Westronem. Historia: Historia krasnoludów nie jest tak urozmaicona jak innych ras. Krasnoludowie podzieleni na siedem plemion (każdy szczep pochodzi od jednego Ojca Krasnoludzkiego Plemienia): Długobrodzi - z Khazad-Dumu Ognistobrodzi - z Nogrodu Broadbeams (szerokouśmiechnięci?) - z Belegostu Żelaznoręcy - pochodzący z dalekiego wschodu połączeni z: Sztywnobrodzi Czarnowłosi - pochodzący ze wschodu połączeni z: Kamiennostopi Oprócz tego istniało jeszcze plemię krasnoludów wygnańców, nazywanych przez elfy Noegyth Nibin. Krasnoludowie po znalezieniu sobie siedziby, niemal zawsze w pobliżu kopalni, zakładali potężne miasta i forty, gdzie gromadzili swoje bogactwa, prowadząc wojny, tylko po wyraźnych zaczepkach. Stali się zaciekłymi wrogami smoków i orków, od których bardzo wiele ucierpieli. Jednak rzadko prowadzili otwarte wojny przeciwko innym istotom (zazwyczaj elfom). Najbardziej znanymi siedzibami krasnoludów były: Moria lub Khazad-dûm w Górach Mglistych Erebor, Samotna Góra Żelazne Wzgórza Ered Luin lub Góry Błękitne, gdzie znajdowały się: Nogrod i Belegost istniejące w Pierwszej Erze Ered Mithrin Najbardziej znane krasnoludy: Azaghâl Balin Borin Durin Dwalin Dáin II Żelazna Stopa Dís (jedyna wymieniona z imienia kobieta krasnoludzka) Frerin Fundin Fíli Gimli Glóin Kíli Ori Telchar Thorin II Dębowa Tarcza Thráin II Mîm |
|