tu dowiesz się o elfach i smokach

Arvena

Krasnoludy, każdy chyba wie, kto to krasnolud. Niski, krępy, duże mięśnie. Mimo swego niewielkiego wzrostu posiadają masywną budowę i zazwyczaj duże mięśnie co czyni je niezwykłymi wojownikami. Są przyzwyczajeni do trudnej pracy. Niewielki wzrost pomaga krasnoludom funkcjonować w ich twierdzach, które znajdują się we wnętrzu gór.

Osoba krasnoluda: Krasnoludy mogą wydawać się gburowate gdyż są podejrzliwe i posiadają specyficzne poczucie humoru jednak gdy ktoś zjedna sobie krasnoluda jest on najwspanialszym i najbardziej lojalnym towarzyszem jakiego można spotkać. Warto również zwrócić uwagę na honor krasnoludzki. Jest to sprawa najważniejsza dla krasnoluda. Krasnolud który stracił honor nie jest już krasnoludom. Tak samo z tym który stracił brodę. Krasnoludy są w neutralnych stosunkach z ludźmi, półelfami i niziołkami. Lubią gnomy za to nie lubią elfów które są według nich nieprzewidywalne i dziwne. Z pólorkami nie maja zbytnich kontaktów. Nie ufają im i są jeszcze bardziej podejrzliwe niż do innych ras. Wierzą w Moradina, Kowala Dusz i raczej są praworządne tendencyjnie ku dobremu.

Budowa krasnoluda: Krasnoludy nie są zbyt wysokie co nadrabiają swymi umiejętnościami. Są wytrzymałe i silne. Może i słabsze od półorków ale tamci nie są również zbyt inteligentni a w walce potrzeba też trochę namysłu. Oczy ich są brązowawo piwne. Mają długie brody które pielęgnują i bardzo szanują. Krasnoludy żyją nawet do 400 lat a po 50- ce osiągają dojrzałość.
Posiadłości krasnoludów: Krasnoludy żyją w podziemiach gdzie mogą prowadzić wykopaliska i znajdywać drogocenne kamienie które używają do dekoracji i do handlu. W spokoju wykuwają tam nieprawdopodobnie wytrzymałe i piękne zbroje jak również broń wyrabianą w tajemniczy sposób.

Klasy krasnoludów: Jakie klasy według mnie są dobre dla krasnoluda. Oczywiście wojownik. Poza tym kapłan i barbarzyńca. Mnich też może być. Tropiciel, bard, zaklinacz i paladyn raczej odpadają bo tam charyzma potrzebna. A krasnolud łotrzyk, to zależy czy będzie ala złodziej bo to trochę nie pasuje. Raczej ochroniarz bądź zabijaka. O krasnoludzie druidzie to nawet niemyśle chociaż kto wie.

Avariel

Krasnolud, krzat (ang. dwarf) - gatunek istot pojawiający się często w mitologiach (np. nordyckiej) oraz w literaturze, filmach i grach fantasy.

W fantasy krasnoludy są zazwyczaj przedstawiane jako niższe od człowieka, silne, krępe i dobrze umięśnione humanoidy, pierwotnie żyjące w kopalniach (zazwyczaj złota). W boju najchętniej używają toporów i zawsze noszą długie brody, najczęściej splecione w fantazyjne warkocze. Krasnoludy spotykane w literaturze są zazwyczaj płci męskiej - o kobietach-krasnoludkach rzadko się wspomina.

W większości książek fantasy krasnoludy są rasą bardzo tajemniczą. Bronią swoich sekretów, czasem utajniając nawet swoją mowę tak, by była niezrozumiała dla innych. Są też bardzo honorowe. Równie często kojarzone są jednak ze stereotypem barbarzyńskiego wojownika, który nie stroni od alkoholu i innych używek. Są również wspaniałymi kowalami i rzemieślnikami.

Zależnie od świata i autora krasnoludy przedstawiane są w nieco odmienny sposób.

U J.R.R. Tolkiena są one jedną z ras zamieszkujących Śródziemie. W przeciwieństwie do innych ras, którym życie dał Eru, krasnoludy zostały stworzene przez jednego z Valarów - Aulego. Powstały ze skał i minerałów z wnętrza Ziemi i posiadają ich charakterystyczne cechy - są twarde i silne. Krasnoludzkie kobiety są nieliczne (z imienia wymieniona była tylko jedna z nich - Dís) i z punktu widzenia innych ras nie różnią się wyglądem zewnętrznym od mężczyzn.

W Świecie Dysku Terry'ego Pratchetta obie płcie również są nieodróżniane i często mylone, a kobiety prowadzą identyczny tryb życia jak mężczyźni.

W świecie Warhammera krasnoludy zamieszkują głównie górskie twierdze, z których część upadła pod naporem Chaosu, Orków czy Skavenów. Są bardzo twardymi wojownikami, zawsze dotrzymującymi słowa, a honor jest dla nich bardzo ważny (tak samo jak złoto).

W grze fabularnej D&D schemat rasy nie odbiega zbytnio od schematu przedstawionego w utworach J. R. R. Tolkiena.

Maria Skibniewska, pierwsza tłumaczka książek Tolkiena, jako pierwsza użyła zgrubienia krasnolud, jako że, jej zdaniem, słowo to bardziej pasowało do poważnych i wojowniczych, choć niższych od ludzi Tolkienowskich dwarves, niż krasnoludek, wyraz kojarzący się z maleńkimi, słabymi i zabawnymi istotkami.

Do czasów przekładu Skibniewskiej jako określenia krasnoluda (np. w librettach oper Richarda Wagnera) najczęsciej używano słowa "karzeł".

Inny tłumacz dzieł Tolkiena, Jerzy Łoziński, użył na określenie tej wojowniczej rasy słowa krzat, argumentując, iż by nazwać dwarves krasnoludami, musieliby oni nosić czerwone (ros. krasny) czapeczki, (tolkienowskim "dwarfom" bliżej było do hełmu niżeli czerwonej czapeczki) którym swoją nazwę zawdzięczają krasnoludki, nazwał je jednak krzatami, nie skrzatami, ponieważ te kojarzą się podobnie jak krasnoludki.

Krasnoludek, krasnal, skrzat to przyjazna ludziom istota pojawiająca się często w literaturze polskiej i zagranicznej, szczególnie w baśniach. Krasnoludki wyglądem przypominają małych ludzi. Przeważnie są przedstawiane w szpiczastych czerwonych czapeczkach, od koloru których pochodzi ich polska nazwa. Występują zarówno w baśniowej tradycji polskiej, jak i innych narodów europejskich.

Zgrubieniem nazwy krasnoludek, po raz pierwszy użytym w tłumaczeniu Władcy Pierścieni J. R. R. Tolkiena autorstwa Marii Skibniewskiej, jest słowo krasnolud, którego w literaturze fantasy używa się dla rasy istot niższych od człowieka (jednak nie tak małych, jak zwykle przedstawiane są krasnoludki), walecznych i honorowych, ceniących złoto i kamienie szlachetne.

Krasnoludek Pomarańczowej Alternatywy namalowany na murze warszawskiej kamienicy

Krasnoludki funkcjonują nie tylko w baśniach. W różnych krajach, znalazły także swą drogę do polityki. W Holandii pojawiły się one w końcu lat sześćdziesiątych XX wieku w ramach ruchu anarchistycznego Provos, z którego wyłoniła się Partia Krasnoludków. W Polsce, w drugiej połowie lat osiemdziesiątych sławę zdobyły graffiti krasnoludków Pomarańczowej Alternatywy, której stały się emblematem. Graffiti te były malowane na plamach, powstałych w wyniku zamalowywania przez milicję wolnościowych i antyrządowych haseł. Malowane były w kilkunastu miastach Polski, ich liczba przekroczyła tysiąc.

Jesienią 2006 twórca Pomarańczowej Alternatywy Waldemar Fydrych utworzył Komitet Wyborczy Wyborców Gamonie i Krasnoludki, z którego startował (bez powodzenia, ale z wynikiem lepszym niż np. kandydat LPR) w wyborach samorządowych 2006 na prezydenta Warszawy. Jego komitet wyborczy wystawił także kandydatów do Rady m. st. Warszawy, ale nie udało mu się wprowadzić do Rady żadnego z nich.

Krasnale ogrodowe to gipsowe lub plastikowe figurki wysokości kilkudziesięciu centymetrów, niekiedy przekraczające metr, pomalowane jaskrawymi kolorowymi farbami, przedstawiające bajkowe krasnoludki i ustawiane przez niektórych właścicieli posesji w ogrodach w celu ich upiększenia. Moda na tego rodzaju ozdoby szczególnie popularna jest w Niemczech. W w latach dziewięćdziesiątych rzemieślnicze wytwórnie ogrodowych krasnali powstały bardzo licznie w polskich miejscowościach wzdłuż granicy z Niemcami. Szczególnie wiele powstało ich m.in. w Nowej Soli.

Krasnoludowie ze Śródziemia to rasa inteligentnych stworzeń występujących na kartach powieści Tolkiena opisujących fikcyjną krainę zwaną Śródziemiem.

Początki:

Aule, jeden z Valarów, w smutku i tęsknocie za pojawieniem się pierwszych Dzieci Iluvatara, pragnący innego rozumnego towarzystwa niż inni Valarowie stworzył w tajemnicy krasnoludów w ciemnościach (w czasie trwania Lat Drzew) Śródziemia. Bardzo pragnął również przekazać swoją wiedzę (dotyczącą rzemiosła i obróbki materiałów martwych) i umiejętności. Nie wiedząc jak wyglądać będą Dzieci Iluvatara, nadał im cechy niezbędne do przetrwania w złym świecie Melkora. Były to przede wszystkim siła, wytrwałość, nieustępliwość, a także umiłowanie do rzemiosła i bogactw o charakterze materialnym. Jednak Iluvatar wiedział co Aule zrobił i zapytał się go:

"Dlaczegoś to uczynił? Dlaczego się porywasz na coś, co - jak dobrze wiesz - przekracza twoją moc i władzę? Dostałeś ode mnie w darze tylko twój własny byt, nic więcej, toteż istoty, które są dziełem twoich rąk i twoich myśli, mogą żyć jedynie twoim bytem, poruszać się na rozkaz twojej woli albo stać w miejscu, gdy im rozkażesz. Czy tego chciałeś"? (Silmarillion). Aule zaprzeczył jednak, mówiąc jednocześnie o jego potrzebie towarzystwa, nauczania, i o próbie naśladownictwa Iluvatara. Schwycił jednak swój młot, pragnąc, jak myślał, wedle woli Iluvatara zniszczyć przerażone, błagające o łaskę krasnoludy, lecz robiąc to płakał. Iluvatar jednak, przejednany jego skruchą i tęsknotą, rzekł, że już je pobłogosławił dając im własną wolę. Nie udoskonalił ich jednak, w żaden sposób. Aule jednak mógł cieszyć się nimi dopiero, gdy Pierworodni zbudzą się. Ułożył zatem Siedmiu Ojców Krasnoludzkiego Plemienia do snu, pod ziemią, aby wyczekiwały godziny ich obudzenia.

Informacje ogólne:

Krasnoludowie, stworzeni przez Aulego odziedziczyli po nim wiele cech charakteru, a także zostali wyposażeni przez niego w cechy umożliwiające przetrwanie w świecie Melkora. Byli silni, wytrzymali, wytrwali, umiłowali jaskinie, podziemia, w których przyszli na świat, oraz w których wydobywali surowce niezbędne do ich również umiłowanego rzemiosła. Lepiej niż wszystkie inne obdarzone mową stworzenia znoszą trudy, głód i cielesne rany. Żyją też długo, o wiele dłużej niż ludzie, lecz nie są nieśmiertelni. Elfy niegdyś sądziły, że krasnoludowie po śmierci wracają do ziemi i kamieni, z których powstali, lecz oni sami myślą inaczej. Wierzą, że Aule, ich twórca, którego nazywają Mahalem, opiekuje się nimi i umarłych zabiera do Mandosu, gdzie są przygotowane dla nich osobne siedziby; wedle rozpowszechnionej wśród krasnoludów legendy Aule objawił ich praojcom, że Iluvatar ich uświęci i przyjmie pomiędzy swoje Dzieci, gdy się dopełnią Dni. Ich zadaniem będzie wtedy służenie Aulemu i pomaganie mu w odbudowie Ardy po Ostatniej Bitwie. Wierzą też, że Siedmiu Ojców powraca do życia, każdy w swoim plemieniu i z tym samym co na początku imieniem: najsławniejszy z nich był w późniejszych wiekach Durin, ojciec plemienia najbardziej zaprzyjaźnionego z elfami i osiadłego w Khazad-dumie. Krasnoludowie byli niscy, krępi, bujnie owłosieni, nie było widocznych różnic między oboma płciami. Posługiwali się: Khuzdulem, Iglishmekiem i Westronem.

Historia:

Historia krasnoludów nie jest tak urozmaicona jak innych ras. Krasnoludowie podzieleni na siedem plemion (każdy szczep pochodzi od jednego Ojca Krasnoludzkiego Plemienia):
Długobrodzi - z Khazad-Dumu
Ognistobrodzi - z Nogrodu
Broadbeams (szerokouśmiechnięci?) - z Belegostu
Żelaznoręcy - pochodzący z dalekiego wschodu połączeni z:
Sztywnobrodzi
Czarnowłosi - pochodzący ze wschodu połączeni z:
Kamiennostopi

Oprócz tego istniało jeszcze plemię krasnoludów wygnańców, nazywanych przez elfy Noegyth Nibin.

Krasnoludowie po znalezieniu sobie siedziby, niemal zawsze w pobliżu kopalni, zakładali potężne miasta i forty, gdzie gromadzili swoje bogactwa, prowadząc wojny, tylko po wyraźnych zaczepkach. Stali się zaciekłymi wrogami smoków i orków, od których bardzo wiele ucierpieli. Jednak rzadko prowadzili otwarte wojny przeciwko innym istotom (zazwyczaj elfom).

Najbardziej znanymi siedzibami krasnoludów były:
Moria lub Khazad-dûm w Górach Mglistych
Erebor, Samotna Góra
Żelazne Wzgórza
Ered Luin lub Góry Błękitne, gdzie znajdowały się: Nogrod i Belegost istniejące w Pierwszej Erze
Ered Mithrin

Najbardziej znane krasnoludy:
Azaghâl
Balin
Borin
Durin
Dwalin
Dáin II Żelazna Stopa
Dís (jedyna wymieniona z imienia kobieta krasnoludzka)
Frerin
Fundin
Fíli
Gimli
Glóin
Kíli
Ori
Telchar
Thorin II Dębowa Tarcza
Thráin II
Mîm

Arya Sabrae 93 · Gość

No i Krasnoludy nigdy nie zostają smoczymi jeźdźcami. No bo widział ktoś kiedyś krasnoluda na smoku?? No poza Orikiem w Najstarszym....

_________________

Chii...

Aaaaania

Tak ale przede wszystkim nie wiąże ich magia.. Bo nie pamiętam dokładnia jak to było, ale w każdym razie coś takiego, że smoki, elfy, ludzi połączyło zaklęcie (a nie było w nim krasnoludów!) dzięki któremu smok mógł wykluć się dla człowieka bądź elfa.. I to dlatego w "Dziedzictwie" nie pojawił się nigdy krasnolud-Jeździec Smile

Pozdrawiam

ps. a tak osobiście nie lubię krasnoludów oprócz Gimliego Smile

Arya Sabrae 93 · Gość

Święta prawda Aaaaaniu. Było tam coś o tym zaklęciu. A co do krasnoludów to ja jeszcze lubię Orika.

________________________

Chii...

Arvena

Krasnoludy nienawidzą smoków.To też niezadobrze.

Arya Sabrae 93 · Gość

A elfy nie lubią zbytnio krasnoludów... Wink

Fajnie co? Krasnoludy nienawidzą smoków a Elfy nie lubią krasnoludów. Zawiść międzyrasowa... Very Happy

___________________________

Chii...

Aaaaania

heh prawie jak rasizm Razz

Arvena

Taaa.Ale dlaczego elfy nie lubią krasnoludów?

Aaaaania

Trzeba się ich zapytać.. Ale myślę, że wynika to również z dwóch odmiennych środowisk w których żyją elfy i krasnoludy.. u elfów las i piękno, natura a u krasnoludów kamienie, podziemia i skarby..

Arvena

No pewnie tak.

Avariel

We Władcy Pierścieni krasnolud pokłóciły się z elfami o Morię. Bo elfy myślały, że krasnoludy wypuściły Barloga, a krasnoludy wypierały się.

A w dziedzictwie to chyba przez te wierzenia. Krasnoludy wierzyły w bogów, a elfy nie.

Arya Sakura

No racja... W gruncie rzeczy, to ja na przykład jestem elfem, ale do krasnoludów nic nie mam. Chociaż ja mieszkam u ludzi, więc pewnie ma to jakiś wpływ na to że jedną rasę lubię, a innej nie...

Arvena

Ja tam nie mam nic do nich.

Watarai

Ja też nie. Mnie nic nie przeszkadzają. Żyją własnym rytmem, ale innym rasom nie wciskają na siłę swojego sposobu życia, więc nic do nich nie mam.