tu dowiesz się o elfach i smokach

Arvena

-Coś wisi w powietrzu jak przed burzą.Ale to nie ona będzie naszym problemem.-mówi mocno zaniepokojona.

Arya Sakura

- Tego się domyśliłam. - odparłam.
- To będzie coś o wiele gorszego. - dodałam

Arvena

-Jasne, że gorszego.Może i śmiertelnego.-mówię.

Avariel

(Arvena zdecyduj się w jakiej osobie i w jakim czasie piszesz, bo glupio to wygląda)

Wyciąga cicho swój miecz i wysuwa się do przodu.
- Pozwól, że poprowadzę - powiedziała cicho, lekko drżącym głosem. - Aryo, osłaniaj tyły.
Ruszyły przed siebie, ledwo mogąc uwierzyć, że tu są. Nasza pierwsza próba, w tej wojnie, pomyślała bezwiednie Avariel i wzdrygnęła się.

Arya Sakura

- Dobra. - odpowiedziała Arya i zwolniła tempa zostając nieco w tyle. Co kilka kroków oglądała się za siebie w obawie przed niebezpieczeństwem.

Arvena

-Hmm...Stać coś słyszę.-mówię nagle.

Arya Sakura

Arya natychmiast stanęła i również nasłuchiwała. Dało się usłyszeć cichy szmer, jakby brzęczenie jakiegoś owada...

Arvena

-Wielkiego owada.-mówię.

Arya Sakura

- Ojoj... - jęknęła Arya. Ze wszystkich zwierząt najbardziej nie lubiła owadów.

Arvena

-Coś w stylu ważki i pająka.-dodaję.

Arya Sakura

- Taaak... - rzekła Arya i klasnęła w dłonie szykując się do użycia alchemi.

Arvena

Szła dalej.W końcu jednak przystanęła.Słychać było bardzo głośne brzęczenie.

Arya Sakura

Nagle zza rogu wypadł na nie olbrzymi owad. Przypominał połączenie ważki i pszczoły.
Arya klasnęła w dłonie i wyciągnęła je złączone przed siebie. Alchemia ogłuszyła potwora, ale nie zabiła.
- Jezu, co to jest? - spytała przestraszona Arya

Avariel

Podeszła powoli do stwora i szturchnęła mieczem. Poruszył się gwałtownie. Z warknięciem wbiła mu miecz w owada.
- Nie lubie robali - warknęła. kucając, aby się mu przyjrzeć.
Miecz wbiła w ziemię obok, aby mieć ciągle pod ręką. Przesunęła palcami po pancerzu owada, badając jego strukturę i twardość. Przyjrzała się zagiętym szczękom, wyłupiastym oczom i chwiejnym nogom. Wstała kręcąc głową.
- Nigdy nie widziałam takiego okazu, a ten nie reaguje na magię - powiedziała zdumiona. - Miałam szczęście, że mój miecz go przebił, bo trafiłam w jedyny czuły punkt. Na brzuchu.
Westchnęła głęboko.
- Ciężko będzie - dodała.

Arvena

-Niestety.Trzeba go załatwić normalnie.-powiedziała.Dobrze, że lubię owady.Myślała.